۲۱ ژوئن هر سال در کانادا روز ملی مردم بومی (National Indigenous Peoples Day) نام نهاده شده است. این روز برای نخستین‌بار در سال ۱۹۹۶ توسط رومئو لوبلان، فرماندار کل کانادا، معرفی شد و دلیل انتخاب بیست و یکم ژوئن، آن است که این روز، طولانی‌ترین روز سال است. بسیاری از ساکنان اولیهٔ کانادا در این زمان جشن‌هایی برگزار می‌کنند.
تلاش برای قراردادن نامی برای بومیان کانادا به سال‌های پس از جنگ جهانی دوم باز می‌گردد. در سال ۱۹۴۵ ژول سیوئی (Jules Sioui) و رهبران بومی آمریکای شمالی که بومیان به آن ترتل آیلند (جزیرهٔ لاک‌پشت) می‌گویند، «روز بومی» را اعلام کردند.
در سال ۱۹۸۲، سازمان ملی برادری بومیان، که اکنون به‌نام شورای اقوام اولیه فعالیت می‌کند، از روز ۲۱ ژوئن به‌عنوان روزی برای همبستگی با ساکنان اولیه نام برد. کمی بیش از یک دهه بعد، کمیسیون سلطتنی ساکنان اولیه درخواست کرد این روز در سطح ملی شناسایی شود. در همان سال، کنفرانس ملی مردم بومی و غیربومی به ریاست الیجا هارپر، سیاستمدار و از رهبران قبایل بومی، برگزار شد و در آن خواسته شد که روز ۲۱ ژوئن به‌عنوان روز ملی برای بزرگداشت مشارکت ساکنان اولیه در کانادا، اعلام شود.
در سال ۲۰۱۷ و به پیشنهاد جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، نام این روز به «روز ملی مردم بومی کانادا» تغییر کرد. پری بلگارد، رئیس شورای اقوام اولیهٔ کانادا، از این تصمیم حمایت کرد و آن را «گامی مهم» توصیف کرد.
امروزه، روز ملی مردم بومی کانادا بخشی از سری جشن‌هایی در کانادا است که با این روز آغاز می‌شود، با روز چندفرهنگی در ۲۷ ژوئن ادامه می‌یابد و نهایتاً در ۱ ژوئیه مصادف با روز کانادا خاتمه می‌یابد. این روز از سال ۲۰۱۱ در قلمرو شمال غربی کانادا به‌عنوان تعطیلی رسمی در نظر گرفته شده است.
روز مردم بومی کانادا فرصتی بی‌نظیر برای آشنایی بیشتر با فرهنگ متنوع اقوام اولیهٔ کانادا و آشنایی با دستاوردهای آنان در حوزه‌هایی مانند کشاورزی، محیط زیست، هنر و مشارکت آنان در جامعهٔ کانادا است.
